الانتحار كلمه صعبه ومؤلمه جدا وبتعذب اى حد يسمعها .. دايما لما كنت بسمعها كانت بتعذبنى وكنت بعمل المستحيل علشان اغير نظره الشخص اللى قالهالى ونحاول نحل المشاكل اللى وصلته لكلمه انتحار وبحسسه بالامان وانك مش لوحدك وكأن مشاكله وقرار انتحاره تخصنى بشكل شخصى..بس مكنتش متوقعه أن ممكن فى يوم افكر فيها وتسيطر عليا وأنها ممكن تكون جزء من مصيرى فى يوم ما
التفكير فى الانتحار سببه الاحساس بالضعف وقله الحيله وصدمه موتت روحك وان الحياه وقفت عند موقف معين صعب مؤلم جدا وفيها معاناه ومش قادر تتخطاه ومش شايف بعده اى مستقبل ولا معنى للحياه
بتحس أن الحياه اسودت فى وشك ومتقفله بمليون قفل بتحس بوحده مميته وان محدش هيهمه امرك ولا فاضى يحل مشاكلك وبيتخلى عنك فى وقت ممكن بكلمه منه تغير نظرتك للحياه وتديلك امل ..وبالتالى بتحس أن بقيت شخص مكروه من كل الناس حتى من نفسك..وفى النهايه بتشوف نفسك بقيت مسخ مشوه نفسيا وجسديا وفكريا .. وكده انت مهيئ وجاهز للانتحار
الحقيقه كل ده بعيشه دلوقتى للاسف
يمكن وانا فى مشاكل السنين اللى فاتت مكنتش قادره اتحمل الضغط والكسره والغدر والخديعه والأذى والحزن والمعاناه والعذاب اللى كنت بعيشه كل ثانيه ..تركيزى مدمر وتفكيرى مشلول وحياتى نزلت سابع ارض وضاعت..
كنت ببعد عن الكل وبدب فى الارض واقول يارب انا عمرى ما اتسببت لحد فى أذى يارب ساعدنى ومتسبنيش يارب ادينى القوه والصبر على البلاء العظيم اللى بعيشه
انا للاسف طيبه وعلى نياتى وبعيش بروح طفله وشخصيتى هشه متستحملش تعيش وسط مجتمع وناس ونفسيات وحشه ومصالح ....بس كانت لازم تتفرم علشان تتحول لواحده تانيه خالص
ورغم كده مش قادره اتغير وابقى وحشه وانتقم من اللى اذونى واغدر واخدع وااذى اى حد يقف فى طريقى .. مش عارفه ابقى مؤذيه وف نفس الوقت مش قادره اكمل حياتى وانا حاسه بالظلم اللى بيموتنى بالبطئ كل لحظه لانه متعلق بشرف اتاخد منى بالغدر والكدب والخديعه
حكايتى كامله هتبقى فى المدونه باذن الله
